Dat feestje was op kasteel De Haar in Haarzuilens, dat in 1892 werd gebouwd. Het kasteel zelf is een ratjetoe van allerlei stijlen. Architectonisch niet erg verantwoord, maar wel indrukwekkend. Het landgoed eromheen beheert Natuurmonumenten.

De sprekers die Natuurmonumenten had uitgenodigd vertelden dat er kansen ontstaan als overheid, natuurorganisaties en bedrijven samenwerken in plaats van elkaar vanuit loopgraven beschieten. Als de overheid met infrastructuur aan de slag gaat, kijk dan even of je dat werk kunt koppelen aan natuurinrichting. En als je de Afsluitdijk vernieuwt, leg dan ook een migratierivier voor vissen aan door die dijk. 

Minister Schultz zelf haalde in haar toespraak dit voorbeeld van de Afsluitdijk aan. Al voegde ze er wel direct de vraag aan toe, hoe die vissen nou weten dat ze de rivier moeten inzwemmen en niet via de sluis ander water opzoeken…

Het was een geanimeerde bijeenkomst. Wat me opviel, was dat veel bezoekers en sprekers het landelijk gebied opvatten als natuur. En natuur, dat is het hoogste goed.

Persoonlijk word ik daar wat kriebelig van. Bij het landelijk gebied kun je ook aan boeren denken, dus aan landbouwgrond. 

Zeker: natuur is een groot goed. Maar ik heb liever geen natuur met een hoog hek eromheen omdat die natuur niet gestoord mag worden. Ik wil graag natuur die voor iedereen toegankelijk is - uitgezonderd tijdens zoiets als een broedseizoen natuurlijk. 

Ik zie natuur (ecologie) het liefst sámen met economie. Het één maakt het ander mogelijk. Zonder een goede staat van de Waddenzee of Eems-Dollard wordt bedrijvigheid in de Eemshaven onmogelijk. Dan gaat het gebied namelijk op slot. 

Er is de economie dus veel aan gelegen om dat te voorkomen. Dat gebeurt door aandacht te hebben voor zaken als CO2-uitstoot, maar ook door met natuurorganisaties en overheden af te spreken hoe bedrijvigheid en natuur kunnen samengaan.

Ik geef toe: dit is mijn stokpaardje. In onze Noordelijke economie kun je omwille van de natuur een haven als de Eemshaven op de waakvlam zetten, vind ik. Maar de haven heeft ook niet het primaat. Dit evenwicht zoeken, dat doe ik als voorzitter van het project Economie en Ecologie in balans. Doel is om beide zaken rond de Eems-Dollard goed te regelen. 

En dat gaat aardig.  Deze zomer hebben we een serie projecten omschreven, waar we tot 2050 mee vooruit kunnen. Minister Schultz (of beter: haar ministerie) moet af en toe wel worden aangespoord om ook financieel over de brug te komen. 

Daarom was ik blij met de motie die de Kamer dinsdag aannam om het Rijk bij de les te houden. Als alles goed gaat, kunnen we het slib uit de Eems-Dollard straks voor allerlei toepassingen gebruiken. Dat gebeurt om hele innovatieve manieren, waar we soms dus ook nieuwe woorden voor gebruiken. 

Schrijft u even mee? Kleirijperij!