Volgens directeur Louis Altelaar van de 24-uurs campus zijn dit geen succes verhalen maar dagelijkse praktijk. Gebaseerd op het oude principe van rust, regelmaat en reinheid wordt de vastgelopen jongeren structuur geboden. Met onverminderd succes. ‘Onderwijs is het ordende principe’, zegt Altelaar. ‘Als je het onderwijsprincipe in stand houdt kan het zijn dat een vastgelopen jongere het redt’.

De Provinciale Statenfractie van de ChristenUnie bracht vorige week een bezoek aan de Campus om te praten over het concept, maar ook over de toekomst van Wyldemerk want die is allerminst gewaarborgd. Ondanks lovende kritieken van Inspectie en Jeugdhulp Fryslân dreigt Wyldemerk gemangeld te worden tussen regels en afspraken. Want hoe plant je een instelling in een regulier programma als de instelling eigenlijk nergens helemaal inpast. ‘Dat is de opgave waar we nu voorstaan’, zegt Altelaar. ‘We moeten ons een plek verwerven tussen de bestaande instanties. We moeten ons inbedden”. Campus Wyldemerk wordt nu nog gefinancierd als pilot vanuit het programma van het ministerie van Jeugd en Gezin. Maar na de pilot moet de financiering grotendeels komen uit het Jeugdzorgbudget van de provincie. Dit jaar loopt de pilot af.

De fractie van de ChristenUnie is onder de indruk van de resultaten van Wyldemerk. ‘Het is geweldig als vastgelopen jongeren op deze manier een nieuwe start kunnen maken’, zegt Statenlid en oud wethouder van Gaasterlân-Sleat Ynze de Boer. ‘De resultaten van de diverse Inspecties zijn veelbelovend. Dan kan het niet zo zijn dat de financiering hen uiteindelijk de das om zal doen. We moeten daar met elkaar uit kunnen komen’.

Uit het gesprek met de jongeren blijkt een grote gemotiveerdheid om school af te maken. Met Derk gaat het na vier maanden zo goed dat hij van plan is het vierde en vijfde jaar van de Havo volgend jaar in een keer te doen. “Dat doen meer jongeren hier’, zegt hij.

Wyldemerk biedt ruimte aan 43 jongeren. Ze slapen met drie man op een kamer en delen met elkaar een huiskamer. Er zijn verschillende units voor jongens en meisjes en een gedeelde unit voor 18 plussers. Gemengd slapen is verboden en ’s nachts is er bewaker die in de gaten houdt of iedereen in zijn (eigen) bed ligt. Tiijdens de vakanties gaan de jongeren naar huis evenals een deel van de weekeinden. Er is een streng schema van opstaan, studeren, sport, vrije tijd en slapen. Een groot deel van de studietijd wordt in de campus doorgebracht. Leerkrachten komen deels op locatie een studiebegeleidster – klein van stuk en met pretogen- houdt de wind er flink onder. ‘We zitten onder de tafel als ze boos is’, zegt Brian op de vraag van fractieleider Albert Oostland of ze de jongeren onder de duim kan houden. ‘Ik heb op een gewone school voor voortgezet onderwijs les gegeven, maar dit heeft mijn hart. Deze jongeren zijn stuk voor stuk kanjers, Ze zijn allemaal beschadigd, maar ze gaan ervoor. Ze zien weer toekomst’. Als Brian, Maarten en Derk nog even met de fractie terug willen lopen, grijpt ze in. ‘Je wiskunde snoes’. En gedwee nemen de jongens afscheid.