Stieneke van der Graaf is 27 jaar en bijna een jaar getrouwd met Harmen. Ze wonen in de stad Groningen. Sinds 2007 is ze namens de ChristenUnie lid van Provinciale Staten in de provincie Groningen. Zij heeft een achtergrond in internationaal en Europees recht. In haar vrije tijd bezoekt ze graag een museum of gaat ze naar een mooi concert of opera.
Klaas Harink is 47 jaar, getrouwd en vader van 4 kinderen. Sinds tien jaar wonen ze in het Groningse Wirdum. Klaas heeft daarvoor acht jaar in Suriname gewerkt voor SOS-Kinderdorpen en vier jaar in Congo voor een ontwikkelingsorganisatie. Vanaf 2003 werkt hij voor VluchtelingenWerk Nederland, nu als directeur van VluchtelingenWerk Noord-Nederland. Klaas: 'Ik vind het belangrijk om naast mijn werk tijd te investeren in vrijwilligerswerk, bijvoorbeeld als voorzitter van de Gereformeerde Kerk (vrijgemaakt) te Loppersum. Daarnaast geniet ik van kranten en tijdschriften, een goed boek of een leuke detective op tv. Oh ja, ook wandelen: lekker met het hoofd in de wind door het Groningse land.'

Zowel Klaas als Stieneke waren al op jonge leeftijd actief in de politiek. Stieneke: 'Vanaf mijn vijftiende ben ik politiek actief en in mijn studententijd ben ik Statenlid geworden.' Klaas is in zijn tienerjaren lid geworden van de jongerenorganisatie van het GPV, een van de voorlopers van de ChristenUnie. 'Mijn eerste betaalde baan was bij die jongerenorganisatie. Ik ben anderhalf jaar politiek-jongerenwerker geweest. Daarna ben ik naar Suriname gegaan. Toen ik weer terugkwam in Nederland ben ik direct lid geworden van de ChristenUnie.'

Waarom zijn jullie actief in de politiek?
'Mijn hart ligt bij het openbaar bestuur,' zegt Stieneke, 'maar dat is niet de belangrijkste reden om mijn tijd en energie in te zetten. Ik ben van mening dat iedereen een verantwoordelijkheid draagt voor zijn of haar omgeving, dichtbij, in je familie, gemeente, in het land, maar ook verder weg, in Europa en de wereld. Mijn verantwoordelijkheid reikt dus verder dan wat ik nu doe in de provincie. Dat voel ik heel oprecht zo. In het bijbelboek Jeremia staat dat je je in moet zetten voor de bloei van de stad waarin je woont, omdat de bloei van de stad ook je eigen bloei is. Dat betekent dat je verantwoordelijkheid draagt op de plek waar je geplaatst wordt. Ik zie dat ik een rol van betekenis kan spelen in de politiek en wil die verantwoordelijkheid nemen.'

Klaas vult aan: 'Door mijn werk voor de ChristenUnie kan ik vanuit de Bijbel, de wijze lessen van Jezus, handen en voeten geven aan het bestuur van ons land. Nederland heeft de boodschap van de Bijbel hard nodig, ook als we het hebben over de inrichting van onze samenleving.'

Hoe ziet die samenleving eruit?
Stieneke: ‘We moeten toe naar een samenleving waarin het niet langer ieder voor zich is, maar waarin we omzien naar de ander, verdraagzaam zijn en iedereen kan meedoen.'
Klaas: 'Een land waarin 17 miljoen mensen medemenselijkheid betonen aan mensen in kwetsbare posities. Concreet is dat meebetalen aan ontwikkelingshulp in landen waar honger en armoede heerst. Dichtbij is dat het faciliteren van mensen die zorgen voor een familielid of buur die ziek is of een handicap heeft. Dat is samen leven.'
'Tegelijk,' zegt Stieneke, 'is dat een samenleving waarin we beseffen dat de taak van de overheid beperkt is, maar waarin mensen in de gelegenheid worden gesteld in vrijheid verantwoordelijkheid te dragen.'
Klaas: 'Dat betekent dat je de ruimte hebt om jezelf te ontplooien, niet gehinderd door allerlei bureaucratische regels. Het zijn twee sporen die onlosmakelijk met elkaar zijn verbonden. Enerzijds heb je gaven en talenten gekregen die je moet ontwikkelen en gebruiken om je eigen verantwoordelijkheid te dragen. Anderzijds moet je je naaste die niet dezelfde kansen en mogelijkheden heeft als jij bijstaan met zorg, liefde, tijd of geld. Zo kan je recht doen aan de zwakken.'

Is dat waar het op 12 september over gaat?
Stieneke: ‘Op dit moment wordt Nederland geconfronteerd met grote vraagstukken met verstrekkende gevolgen. De moeilijke keuzes die hierbij op ons afkomen, nemen wij in verantwoordelijkheid en uit overtuiging. De keuzes die we nu maken dragen bij aan zo'n samenleving. Daarom willen we de zorg van en voor elkaar in stand houden, betrokken en betaalbaar. We kiezen voor een groene en sterke economie, waarin ondernemerschap en werken lonend is. En we investeren in jeugd, gezin en onderwijs om kansen voor jongeren te creëren.'

Klaas: 'Naast wát je doet, is ook belangrijk hóe je het doet. Uit het Evangelie leren we hoe je met elkaar om moet gaan. Ik denk dat die lessen heel waardevol zijn voor de bestuurders van nu. We hebben een mentaliteitsverandering nodig. Het politieke bedrijf tussen regering en parlement en tussen politieke partijen onderling is te veel een spel van scoren, afzeiken en rituele dansjes geworden. Er moeten problemen opgelost worden, er moeten zaken ter hand worden genomen. Ga om tafel zitten met elkaar en zoek naar verstandige oplossingen!

Ik krijg rillingen van politici die tegen beter weten in de waarheid misbruiken voor politiek gewin. Als ik de PVV hoor toeteren dat Nederland wordt overspoeld door asielzoekers, terwijl er maar een heel klein aantal mensen asiel aanvraagt in Nederland en nog een veel kleiner aantal mag blijven. De PVV weet dit ook, maar gebruikt het om stemmen te trekken, terwijl je je afvraagt over welk maatschappelijk probleem ze het eigenlijk hebben. Dat is scoren over de rug van mensen die kwetsbaar zijn.'

Maar dat is politiek.
Klaas: 'Nee, het kan heel anders. Ik voel me thuis bij de ChristenUnie, omdat het een partij is die politiek bedrijft vanuit overtuiging en niet alleen maar gefixeerd is op hoge peilingen. Die overtuiging is de leidraad voor politieke keuzes en niet dat wat electoraal scoort.'

Stieneke: 'Ik vind dat de ChristenUnie een duidelijk, onderscheidend geluid laat horen. Dit geluid kan worden getoetst aan de Bijbel en de vertaalslag die wij daarvan maken naar concrete politieke keuzes. Ik hoop vanuit deze achtergrond een bijdrage te kunnen leveren aan een weldadig bestuur van ons land.'

Jullie hopen die bijdrage te leveren door je verkiesbaar te stellen. Hoe is het om op een kandidatenlijst te staan?
'Ons parlement is de belangrijkste plek waar besluiten worden genomen met directe gevolgen voor de samenleving' reageert Stieneke. 'Ik vind het een eervolle positie op de kandidatenlijst voor de Tweede Kamer te staan.'
Klaas is er trots op om de ChristenUnie te mogen vertegenwoordigen op de kandidatenlijst. 'Het heeft meer impact dan ik voorzien had. Mensen spreken je er toch op aan. Natuurlijk past bij mijn plaats bescheidenheid, maar het is toch belangrijk dat je erop staat als noorderling. Het aantal randstedelijken in de Tweede Kamer is ongezond hoog. Ik zou meer aandacht willen hebben voor de andere delen van Nederland. Op die manier krijg je een betere focus op heel Nederland. Ik wil daar graag mijn steentje aan bijdragen.'

Jullie wonen allebei in Noord-Nederland. Wat is je droom voor Noord- Nederland?
Volgens Klaas zijn de noordelijke provincies pareltjes voor Nederland. De Eemshaven barst uit zijn voegen, de aardappelboeren exporteren hun producten over de hele wereld, de Waddenzee is een oase van rust en in de bossen van Drenthe is het goed recreëren. 'Noord-Nederland: een volk van noeste werkers en 'gouden handjes'. Mijn droom is dat Noord-Nederland op een trotse en zelfbewuste manier laat zien wat het te bieden heeft.’

Daar sluit Stieneke zich bij aan. 'Noord-Nederland verdient een nog sterker eigen profiel binnen Nederland en Europa. We hebben veel te bieden, denk aan de agrarische sector, veel kennis van en ervaring met de ontwikkeling van duurzame energie en op het gebied van gezond ouder worden. Noord-Nederland heeft veel op eigen initiatief en in samenwerking met anderen bereikt. Daar mogen we trots op zijn. Die kracht moeten we vasthouden om te komen tot een sterke regionale economie.’

Is er nog iets dat je kwijt wilt?
Stieneke: 'Het is een zegen dat we mogen leven in een land waarin de inwoners direct invloed hebben op het bestuur door het uitbrengen van onze stem. Ik hoop dat mensen zich betrokken weten bij de toekomst van ons land en op 12 september naar de stembus zullen gaan om zo richting te geven in de te maken keuzes.'

Klaas: 'Ik heb lang in het buitenland gewoond. Bij terugkomst in Nederland kwam ik erachter dat we wel heel dankbaar mogen zijn voor ons mooie land. Samen zullen we er de schouders onder moeten zetten. Maar als christen weet je ook dat God een plan heeft dat ons kennen ver te boven gaat. Het is daarom goed ook het bestuur van ons land in Zijn handen te leggen. Geef, Heer, Uw wetten aan de koning.'